Շոգ է։ Ամառը տարերքի մեջ է, 2018-ի ոսկեհալոցք ամառը։ Շոգ է, բայց չէ՞ որ խաղողն է լցվում կենսահյութով։ Այնպես որ, եկեք երազում լողանք Սևանի սառնակապույտ կոհակներում, ցերեկը մխիթարվենք սառնորակ աղբյուրի ջրով։ Մի խոսքով վայելենք շոգը։

Սուկով-Սերեբրեննիկովը ինձ համար հեռակա գաղտնազերծեց շատ կարևոր մի բան. սովետական բանակը երկու կաստայի էր բաժանվում` գեներալների և մնացած զինվորականության։

Մենք հասակակիցներ ենք, բայց ապրում ենք տարբեր ժամանակներում, ես այսօրվա և վաղվա կյանքով, նա՝ մայր թատրոնի գեղղեկը, 70-ականների կարոտախտով: Վա՜յ նրան, ով վաղ առավոտյան սուրճի սեղանի շուրջ կենացներ ասելիս կհայտնվի նրա ճիրաններում: Հինգրոպեանոց գործնական զրույցից հետո դատապարտված ես լսելու ինքնահավանի սինդրոմով տառապողի սերիալային կենսագրության դրվագները՝ համեմված եսակենտրոն պարծենկոտությամբ:

Ամեն անգամ մեկնաբանելով Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի ամենամյա ուղիղ հեռուստահանդիպումը իր երկրի քաղաքացիների, լրագրողների հետ, միշտ էլ նույն տարակուսանքն է արտահայտվել՝ ինչու՞ նախագահ Սերժ Սարգսյանը երբեք չի դիմում իր հպատակների հետ անմիջական հաղորդակցման այս ձևաչափին. ինչքա՜ն կարելի է չսիրել ու արհամարհել սեփական ժողովրդին:

Լրացավ վարչապետի պաշտոնավարման մեկ ամիսը, ընթացքի մեջ է երկրորդը։ Ինչպես ընդունված է` նոր կառավարությունը խոստումներ է շռայլում քրեական իրավիճակը կանխելու, երկրում օրինականություն հաստատելու մասին։

Ապրիլյան հեղափոխության անելիքները դեռ առջևում են: Որպես կանոն, ցանկացած հեղափոխական ալիքի վրա փորձում են բարձրանալ ինչպես ազնիվ նվիրյալներ, այնպես էլ անազնիվներ, որոնք ընդհանուր ոչինչ չունեն հեղափոխության վեհ գաղափարների հետ:

Ինձ հազվադեպ է որևէ մեկը պատասխանում, ավելի ճիշտ՝ մարտահրավեր նետում, արձագանքելով իմ խորապես կշռադատված, որոշ դեպքերում նույնիսկ անձամբ ստուգված (հավաստիության համար) վերլուծական հոդվածներին: Այս անգամ չի դիմացել Լևոն Տեր-Պետրոսյանի և Նիկոլ Փաշինյանի տաղանդների մոլի երկրպագուն:

«Իրատեսի» ընթերցողներից եմ շուրջ տասը տարի։ Ասել է թե և՛ հայկական, և՛ համաշխարհային քաղաքական, տնտեսական, մշակութային, սպորտային և այլ անցուդարձերին գերադասում եմ ծանոթանալ «Իրատեսի» միջոցով։

Երբ հասարակությունում վրա է հասնում ճգնաժամ, այդ ճգնաժամից դուրս գալու ելքը կամ ռեֆորմն է, կամ հեղափոխությունը: Առաջին ռեֆորմի հեղինակը հայտնի կառավարող փիլիսոփա (հին կառավարողները, որպես կանոն, հիանալի դաստիարակություն ստացած փիլիսոփաներն էին) Սոլոնն էր (մ.թ.ա. մոտ 638-558, Աթենքի հայտնի պետական գործիչ, օրենսդիր և բանաստեղծ, Հին Հունաստանի 7 իմաստուններից մեկը), որի իրականացրած ռեֆորմը Մարքսը հավասարեցրել է հեղափոխության հետ: